حکمي ابلهانه اما براي اصلاح ذات البين

قاضي حمص از ديرباز براي قضاوت‌هاي غير عاقلانه ضرب المثل شده بود؛

در آثار البلاد زکرياي قزويني آمده که زني پيش قاضي حمص دادخواهي برد که مردي بيگانه او را بوسيده.

قاضي نيز از آنجا که قصاص بايد همچون جرم باشد، حکم مي‌کند که زن نيز او را ببوسد.

به اين حکم به طور معمول همچون حکمي ابلهانه مثال زده‌اند. 

اما شايد اين حکايت نشان از آن دارد که هر جا اصلاح ذات‌البين بهتر است، مي‌توان به شيوه‌هاي گونه‌گون، گرچه مزاح، اختلاف‌ها را حل و فصل کرد.

چنانچه که زن در همين داستان سر انجام به بخشش مرد رضا مي‌دهد.

برگفته از کتاب:

ديو در شيشه

در فلسفه رويه قضايي

نوشته استاد دانا و فرزانه: آقاي دکتر حسن جعفري تبار

صفحه 52، شماره 3 پاورقي